داستان هتلی به نام آسمان شیراز!

ایسنا/فارس هتل آسمان شیراز، خیلی زودتر از آنکه آماده بهره‌برداری شود، به شهرت دست یافت و آوازه آن از دروازه‌های ایران نیز فراتر رفت؛ اتفاقی که گذشته‌ی هتل دیگری را در این شهر تداعی می‌کند! سازه‌ای نیمه‌کاره که ظاهرا فعالیت کارگاهی آن مدت‌هاست متوقف شده است، اما وقوع حادثه متروپل آبادان، بار دیگر آن را به راس اخبار آورد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اوایل دهه هشتاد، مجوزی برای احداث یک هتل در خیابان باریک رودکی شیراز و در محدوده‌ای که محل تجمع انواع مراکز اقامتی‌ست، صادر شد، اما بیش از یک دهه طول کشید تا شاهد آغاز اولین اعتراض‌ها و انتقادها به این سازه که ارتفاع آن در بین ساختمان‌های کوتاه قامت اطراف به چشم می‌آمد؛ باشیم، اعتراض‌ها و انتقادهایی که تاکنون ادامه داشته است.

پیشینه اولین نقدها به انتشار تصاویری باز می‌گردد که عکاس آن، ارگ کریمخانی به عنوان یک اثر ثبت شده تاریخی را به لحاظ ارتفاع و منظر، با ساختمان در حال احداث هتل آسمان، قیاس و این پرسش را مطرح کرده بود که آیا حریم یکی از مهمترین آثار مجموعه زندیه شیراز، مورد تجاوز قرار گرفته و تهدیدی برای ثبت جهانی یک اثر تاریخی در شیراز است؟

پس از این، شاهد فراز ونشیب اخبار و نقدها و پاسخگویی کمرنگ مالک هتل که زمانی مسئولیت انجمن هتلداران فارس را داشت، بودیم؛ تا سال‌های ابتدایی دهه ۹۰ که نقدها جدی‌تر بود و در نهایت منجر به هجمه رسمی از سوی علیرضا پاکفطرت شهردار وقت شیراز به عنوان یک مقام مسئول در مدیریت شهری در جلسه علنی شورا، شد.

آن روز، پاکفطرت در خصوص اقدامات شهرداری برای تخریب بخشی از سازه هتل که بنا به اسناد ارائه شده تخلف بود، توضیح داد و تاکید کرد که مالک هتل آسمان از مجوز خود تخطی کرده و راه مقابله با این تخلف، تخریب طبقات اضافه سازه است؛ موضوعی که به روایت اخبار و براساس حکم قضایی، عملیاتی هم شد؛ اما در عمل کمتر مطلعی احساس و اذعان می‌کرد که ارتفاع هتل کاسته شده باشد.

این اما پایان ماجرای هتل آسمان نبود؛ چرا که سه سال بعد از ماجرای تخریبی که به اعتقاد بسیاری تنها در حرف باقی ماند و در میانه مرداد سال ۱۳۹۸، حریق در سه طبقه تحتانی این هتل، خبرساز شد؛ آتش‌سوزی وسیعی که برای ساعاتی طولانی ادامه داشت و این بار نگاه متخصصان ساختمان را به خود معطوف کرد.

پس از این حادثه، مسئولان اعلام کردند که برای رسیدن به تصمیمی در خصوص ماندن یا تخریب هتل آسمان، تحقیقات تخصصی توسط دستگاه‌های متخصص دنبال خواهد شد؛ اما هیچ زمانی خروجی کامل آن تحقیقات رسانه‌ای نشد.

هتل آسمان که هر از گاه در صدر اخبار برخی رسانه‌ها قرار می‌گرفت، با ریزش متروپل، باردیگر به خبر اول رسانه‌های محلی بدل شد و کار به جایی رسید که برخی اعضای شورای شهر و شماری از مسئولان به ویژه علیرضا پاکفطرت که اکنون کسوت نماینده مردم شیراز را دارد، به میدان آمده و نقدها را مجددا پررنگ کردند.

به گزارش ایسنا، طی این سال‌ها، مالک و سازنده هتل آسمان که خود از فعالان دارای پیشینه در حوزه صنعت گردشگری و هتلداری است، کمتر تریبونی داشته و حرف‌هایش شنیده نشده است.

طبق اسناد هتل آسمان در هیچکدام از حریم آثار تاریخی شیراز قرار ندارد

مدیرعامل مجموعه شرکت هتل آسمان شیراز چهارشنبه ۲۵ خرداد در یک کنفرانس خبری پیرامون حواشی ایجاد شده در خصوص هتل آسمان در جمع خبرنگاران بیان کرد: یکی از سوالاتی که مرتبا از بنده پرسیده می‌شود این است که چرا سکوت کرده‌ام؟ پاسخ هم مشخص است؛ علت سکوت هم مظلوم بودن بنده هست و هم زور و غالب فریاد عده‌ای در شهر است.

حمید سجادیان با بیان اینکه از رسانه‌ها توقع بود آنگونه که شایسته کلانشهر شیراز است، واقعیات را بیان کنند، افزود: متاسفانه برخی بدون تخصص، سخن می‌گویند.

او همچنین به مباحث مطرح شده پیرامون هتل آسمان  طی سال‌های اخیر اشاره و عنوان کرد: پروانه ساخت هتل آسمان در شیراز  از سال ٨١ آغاز و در سال ٨٤ به پایان رسید و در چند مرحله مجوزها زیر نظر شهرداری، سازمان آتش نشانی، اداره کل میراث فرهنگی، اداره کل مسکن و شهرسازی استان فارس  و کمیسیون ماده ٥ صادر شد.

سجادیان با تصریح بر این موضوع که به دلیل صرفه جویی در زمان، تنها ٢٠ درصد از مستندات موجود قابل ارائه در این جلسه است، گفت: اخیرا مباحثی از سوی شهردار اسبق شیراز در رسانه‌ها منعکس شده که خلاف واقع و کلی گویی است و اگر ایشان سند و مدرکی دارند ارائه دهند.

مدیرعامل مجموعه شرکت هتل آسمان شیراز، از رسانه‌ها خواست تا با دعوت مجدد از ایشان مستندات ارائه کند و ادامه داد: تخریب ساختمان هتل آسمان برخلاف نظر کارشناسان دادگستری و بدون رعایت اصول فنی انجام شد.

او با تصریح بر اینکه هر زمان شهرداری بخواهد ساختمانی را تخریب کند باید طبق قوانین کمسیون ماده ۱۰۰ عمل کند در حالی که تخریب هتل آسمان طبق قوانین جاری انجام نشده، گفت: در حالی بخشی از هتل آسمان را تخریب کردند که غیرقانونی بود و طبق مدارک و مستندات و نظر کار شناسی از دادگستری  مشهود است ساختمان غیر  اصولی و قانون تخریب شد.

سجادیان با ارائه مستندات، شماره نامه‌ها و تاریخ آنها در این جلسه بیان کرد: اولین مجوز ساخت این هتل در سوم اسفندماه ٨١ اخذ شده که شامل سه طبقه زیر زمین و هفت طبقه روی همکف بود. مجوز بعدی در ١٢ اسفند ٨٣ و شامل یک طبقه اضافه پارکینگ هست و به همین ترتیب مجوزهای بعدی در تیرماه ۸۴ و ۱۳ مرداد ۸۴ اخذ و نهایتا با عبور از هفت خوان رستم با تایید کمیسیون ماده ٥ اداره کل مسکن و شهرسازی ساخت هتل تداوم یافت.

او با تاکید بر اینکه همه نقشه‌های معماری و ساختار ساختمان ممهور به مهر معاونت فنی شهرداری شیراز، ناظرین ساختمان، مهندس محاسب سازه، سازمان آتش نشانی و تایید دفترچه محاسبات است و نقشه‌های سازه مورد تایید دفتر فنی استانداری است و همچنین امضای ٤ نفر از کارشناسان میراث فرهنگی و ممهور به مهر سازمان میراث فرهنگی است، گفت: در نهایت ساختمان ١٨ طبقه روی همکف و ٤ طبقه زیر زمین طراحی شد.

مدیر عامل مجموعه شرکت هتل آسمان شیراز با بیان اینکه اگر تغییری ایجاد شده، متناسب با سطح اشغال و متراژ عرصه بوده است، اظهار کرد: همه نقشه‌های ساختمان این هتل بر اساس تاییده حوزه معاونت فنی و شهرسازی مهر و شماره در سال ۱۳۸۴ شده است (نقشه‌های سازه و معماری).

سجادیان، مجددا صحبت شهردار اسبق شیراز را خلاف واقع خواند و گفت: تمام نامه‌های ضمیمه شده در سه بخش قابل ارائه است.ابتدا در بخش میراث فرهنگی و گردشگری قابل طرح است که این ساختمان در حریم ارگ میراث بصری یک و دو قرار ندارد.

او اضافه کرد: در سال ۹۲ نامه‌ای مکتوب از سوی معاون حقوقی پارلمان مجلس ارائه و ایشان اعلام کردند که هتل آسمان در حریم آثار تاریخی نیست و مسئله‌ای ایجاد نمی‌کند و در ١١ آبان سال ٩٣ نیز معاون حقوقی مجلس و استان‌ها طی نامه‌ای اعلام کرد که موقعیت قرارگیری این هتل در حریم درجه و دو ارگ و حریم میراثی قرار ندارد.

سجادیان با بیان اینکه معتقد به احترام به قوانین هستم و خود را یک شهروند مطیع قانون می‌دانم، گفت: ضرورت دارد مسئولان هم خود را مطیع قانون بدانند و برخلاف آن عمل نکنند. 

او اضافه کرد: اگرچه حکم دیوان عدالت اداری و شورای عالی معماری و شهرسازی دال بر تخلف داده نشد و مستندات ما هم قانونی بود اما پس از اعلام حکم و برائت بنده، در زمان کوتاهی نسبت به تخریب غیراصولی اقدام کردند.

مدیرعامل مجموعه شرکت هتل آسمان شیراز با بیان اینکه روز قبل از تخریب، حکم را اعلام و کمتر از ١٠ ساعت نسبت به تخریب ساختمان اقدام کردند، بدون اینکه مهلت قانونی داده شود تا از خود دفاع کنم، گفت: این تخریب در حالی انجام شد که پروژه تمام مبانی قانونی را رعایت کرده بود و تخلفی انجام نشده بود.

سجادیان تصریح کرد: اگرچه قاضی کشیک هم دستور می‌دهد که تحت هیچ شرایطی ساختمان را تخریب نکنند و تا تکلیف پرونده باز این ساختمان مشخص شود اما تمام تمهیدات تخریب را از قبل آن در شهرداری اندیشیده بودند.

او عنوان کرد: حین این اقدام، یک طبقه به صورت کامل تخریب شد در حالی‌که همان طبقه دارای مجوز رسمی بود و پول پروانه ساختمانی هم پرداخت شده بود.

مالک هتل آسمان شیراز، خسارت وارد شده با تخریب بخشی از این ساختمان را رقمی بین ۴۰۰ تا ٥٠٠ میلیارد تومان به پول امروز اعلام کرد.

سجادیان با یادآوری این موضوع که بارها به دادگستری رفته‌ام و بارها طبق ضوابط قانونی حکم قضایی و برائت دریافت کرده‌ام اما هیچ تمکینی از سوی شهرداری انجام نشد، مجددا خاطرنشان کرد: همه حکم‌های قضایی، دال بر این است که هتل آسمان در هیچ یک از حریم میراثی از جمله ارگ قرار ندارد.

او در بخش دیگری از این نشست در خصوص آتش سوزی در هتل آسمان نیز گفت: پس از آن حادثه، کمیته فنی حریق در استانداری فارس با حضور بیش از ۱۰ دستگاه مربوطه تشکیل و اعلام شد که با توجه به نوع سازه و دفترچه محاسباتی انجام شده، سازه دارای استحکام پایدار است و تنها از نظر مقاوم سازی بخش‌هایی از سازه که مورد حریق قرار گرفته باید از سوی یک شرکت مقاوم ساز بررسی و آزمایش‌های لازم توسط شرکت طازند انجام شود.البته شرکت‌هایی را معرفی کردیم که تایید نشدند و خود کمیته فنی حریق تصمیم بر این گرفت که نسبت به قرارداد با شرکت فوق‌الذکر اقدام شود.

مدیرعامل مجموعه هتل آسمان شیراز خاطرنشان کرد: در آتش سوزی این هتل تنها بخشی از فوم تخت خواب‌ها مورد حریق قرار گرفت، در حالی‌که اعلام کردند که دو هزار تشک دپو شده بود اما اینگونه نبود و فاکتور و عکس‌های آن موجود است.

سجادیان با بیان اینکه متاسفانه در شیراز هر کسی با هر مدرکی و بدون تخصص در مورد همه موارد صحبت ‌می‌کند و این خلاف شرع و عرف و قانون است، افزود: هتل آسمان این سالها مورد هجمه کسانی قرار گرفته که تخصصی نداشته و در پیشگاه عدل الهی مسئول هستند.

او با بیان اینکه اتفاقی که در متروپل آبادان رخ داد، هیچ شباهتی با سازه هتل آسمان ندارد، عنوان کرد: حدود ٨٥ درصد از طراحی مقاوم سازی ساختمان توسط شرکت مقاوم ساز انجام شده و ١٥ درصد مقاوم سازی هتل آسمان باقی مانده و چون بر اثر آتش سوزی کل سازه مورد بررسی و محاسبه قرار گرفته است، مجددا ساختمان را از روی فنداسیون تقویت کرده‌ایم.

سجادیان با تاکید بر اینکه سازه فعلی از ایستایی قابل قبول است، گفت: طی کارشناسی‌های انجام شده سازه این ساختمان به گونه‌ای طراحی ومحاسبه شده که در مقابل انفجار هم علاوه‌بر آیین نامه ورژن جدید ۲۸۰۰  نیز مقاوم سازی در مقابل انفجار هم محاسبه و اجرا شده  است..

او که معتقد است هجمه‌های مطرح شده علیه این پروژه توسط افراد مغرض و غیر کارشناس در شبکه‌های مجازی نه به نفع شهر است و نه کشور، گفت: بنده فردی سیاسی نیستم و در رشته گردشگری بیش از١٦٠٠ تخت در این کلانشهر طراحی و اجرا کرده‌ام.

سجادیان گفت: این هیاهوها درست نیست و از رسانه‌ها می‌خواهم از نزدیک ساختمان و نقشه سازه را توسط متخصصین و متعهدین بررسی کنند.

آماده مناظره با مسئولان براساس مستندات هستم

او با بیان اینکه ساختمان این هتل دارای سازه‌ای مقاوم است گفت: بنده حرف‌های نگفته چند ساله دارم و اصلا فرصت نشد صحبت کنم و اگر رسانه‌ها واقعیات را شفاف اعلام کنند، آمادگی مناظره با مسئولان براساس مدارک و مستندات با حضور رسانه ها دارم.

مالک هتل آسمان شیراز خاطرنشان کرد: اینجانب آمادگی کامل دارم در راستای مقاوم سازی و ایمن بودن ساختمان خود را از هر سازمان و ارگانی نظریه داشته باشند با کمال میل در خدمتشان باشم.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: ریزش متروپل شیراز هتل آسمان استانی فرهنگی و هنری مجموعه زندیه ارگ کریمخانی شیراز مدیرعامل مجموعه میراث فرهنگی هتل آسمان مقاوم سازی قرار ندارد انجام شد مالک هتل رسانه ها آتش سوزی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۲۴۰۴۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نظربازی با اصفهانِ اردیبهشتی

ایسنا/اصفهان نویسندۀ سفرنامۀ «در کلمات هم می‌شود سفر کرد» داستان‌نویس و فیلمسازی است که از زیبایی‌های اصفهان در روایت سفرش به این شهر در هنگامۀ پاییز می‌گوید، اما حتی در این سفر پاییزی نیز خاطرۀ شیرین سفرهای اردیبهشتی‌اش به نصف‌جهان را به یاد می‌آورَد.

آدم باید خیلی بی‌ذوق باشد که به اصفهان سفر کند، در دل طبیعت و باغات آن غرقه شود، میان معماری نابش از این سو به آن سو برود و تاریک‌روشنِ ادبیات و تاریخ این دیار را تجسم کند، اما شوری در وجودش هویدا نشود! در وجود این شهر شوریده همواره رازها و استعاره‌هایی پنهان بوده است که شاید با دیدگان به نظر نیایند، اما حس می‌شوند، سرها را پرشور و دل‌ها را حیران می‌کنند. آن‌هم نه به وقتی که شهر در بی‌نقص‌ترین روزگار خود به سر می‌برد، بلکه در همین زمانۀ ما که مسافران، زاینده‌رود را کم‌آب یا بی‌آب می‌بینند، بی‌غش‌ترین آثار معماری را زخمی و بی‌رمق در اسارت داربست‌ها دیدار می‌کنند و در خیابان‌ها یا کوچه‌های شهر هزاران چاله‌چوله‌ و نازیبندگی‌ خودنمایی می‌کند، باز هم دیدن اصفهان آدمی را به هیجان می‌آورد و هم‌زمان آرامشی دلنشین به او می‌بخشد.

نمونۀ آن را باید در سفرنامۀ نه‌چندان معروف اصغر عبداللّهی از اهالی قلم کم‌نظیر جنوب ایرانمان، یعنی آبادان گرم و صمیمی یافت. عبداللّهی در همین روزگار ما به اصفهان می‌آید و در خاطرات سفرش موسوم به «در کلمات هم می‌شود سفر کرد» پا به این شهر می‌گذارد. او نیز برخی کم‌وکاستی‌های شهر اصفهان به چشمش می‌آید و آزارش می‌دهد، اما از یادداشتش به نصف جهان معلوم است که خیالش به پرواز درآمده و اشتیاقی یافته که بازتابش در قلم او یافتنی است.

گل‌چینان گل‌چینان به سمت چهارباغ

اصغر عبداللّهی، داستان‌نویس و فیلم‌ساز، در این سفر که روایتش را به قلم می‌آورد، هنگامۀ پاییز است و از زیبایی‌های اصفهان در این موسم فراوان می‌گوید. اما او بارها به اصفهان پا گذاشته و چهار فصل آن را دیده است، و حتی در این سفر پاییزی نیز خاطرۀ شیرین سفرهای اردیبهشتی‌اش به نصف جهان را در یاد دارد و می‌گوید:

«اصفهان شهری نیست که در یک نظر و یک سفر کشف شود. اگر به‌دلخواه مسافر اصفهانی، اردیبهشت هم ماه خوبی است برای نظربازی با شهری که پُر از تکه‌های کوچک نقاشی‌های لاجوردی و فیروزه‌ای است. هم آفتاب دارد، هم نم‌نم باران و نرمه‌بادی که از روی میوه‌های خوش‌طعم درختان کویری گذر کرده است.»

عبداللّهی از نویسندگان قدر و آگاه به ادبیات، تاریخ و فرهنگ ایران‌زمین است. همین مسئله نیز بر منحصربه‌فردشدن داستان سفرش به اصفهان تأثیری مهم گذاشته است. او سفرنامه‌ای دارد که مثل اصفهان جان و روحی در آن می‌توان یافت. عبداللّهی در این گزارش سفرش به زیبایی از قدرت خیال و تخیل نویسندگی خود بهره می‌برد و غالباً در دیدار با جای‌جای شهر به یاد اثری مکتوب در ادبیات یا تاریخ می‌افتد و به زیبایی با اصفهان کنونی پیوند می‌دهد که شاید از پس خاطر و نوشتار هرکسی بر نیاید.

این داستان‌نویس در همان ابتدای کار از خواننده‌اش می‌خواهد که پیش از هر جاذبه‌ای به دیدار چهارباغ برود: «سلانه‌سلانه یا به قول قجرها گل‌چینان گل‌چینان برو به به سمت چهارباغ» وقتی به چهارباغ می‌رسد، هم‌زمان با دیدن این خیابان شگفت‌انگیز یادش به داستان‌نویسان نامدار اصفهان می‌افتد. و می‌گوید در چهارباغ باید با داستان‌نویس اصفهانی، علی خدایی، قدم زد.

فقط خدایی نیست. این آبادانی وقتی در اصفهان درختان و گل‌ها را در جای‌جای شهر می‌بیند و وقتی آواز پرندگان چون آهنگی دلنواز به دلش می‌نشیند، یاد نویسندۀ فرانسوی، آندره مالرو می‌افتد؛ رمان‌نویسی که رُستنی‌های نصف جهان سرمتش و به‌گفتۀ عبداللّهی در گوشه‌ای از خاطراتش چنین به آن‌ها اشاره می‌کند: «گل ابریشم سرخ و گل‌های کاغذی افشان و سه گل ارغوانی بر یک درخت انار در حیاطی [...].»

 بعد به یادمان می‌آورد که مالرو، مالرویی که تمام دنیا را زیرپا گذاشته بود، حساب سه شهر اصفهان و ونیز و فلورانس را از همۀ دنیا جدا می‌کرد، چون هیچ شهر دیگری به پای زیبایی و شکوه و شیدایی این سه نمی‌رسد. گشت‌وگذار در اصفهان، نویسندگان یا کتاب‌های ادبی بسیار دیگری را به خاطرش می‌رود. «صادق‌ممقلی؛ شرلوک هلمس ایران یا داروغۀ اصفهان» اثر کاظم مستعان‌السلطان و «ده قزلباش» اثر حسین مسرور سخنیار اصفهانی از آن جمله‌اند.

آدم‌هایی دیدم که دیگر زنده نیستند

عبداللّهی با قدم‌زدن و گشتن در اصفهان به‌جز ادبیات، تاریخ را هم پوینده و جاندار در برابر دیدگانش می‌بیند. وقتی در عمارت چهلستون است، ظل‌السطان، شازده قجری و حاکم اصفهان را می‌بیند که چطور دست‌به‌کمر دستور می‌دهد تا آدم‌هایش نقاشی‌های این بنای باشکوه را و گچ‌بری‌های ظریفش را با هرچه که به دستشان می‌آید، تخریب کنند.

بعد در غیاب این شازده قجری پا به اندرونی معروفش می‌گذارد! همان جا که حالا موزۀ هنرهای تزئینی و معاصر شهرمان شده است و تاریخ خودش را دارد، همان جا که قرن‌های درازی به رکیب‌خانه شهره بود. در اندورنی، عبداللّهی ویلفرد اسپاروی اهل انگلستان، معلم سرخانۀ بچه‌های ظل‌السطان را می‌بیند. او در دل این موزه، همان لحظه‌ای از تاریخ اصفهان را به چشم  می‌بیند که اسپاروی با خانوادۀ ظل‌السطان به‌صورت گروهی نمایشنامۀ «توفان» شکسپیر را اجرا می‌کنند، گویی که خیلی از این نمایش نمی‌گذرد و دیوارهای عمارت هنوز آن را به یاد دارند. بعد فرزندان حاکم اصفهان یا نوه‌های ناصرالدین‌شاه دور هم با معلمشان داستانی از ادگار آلن پو می‌خوانند.

 و همۀ این‌ها را عبداللّهی می‌بیند! درگذشتگان بسیاری در یادش جان می‌گیرند. حتی ناصرخسرو و شاردن و گوبینو و ده‌ها نفر دیگر را می‌بیند که هنوز ردشان در اصفهان پیدا می‌شود؛ همان‌طور که در دل هر بنای تاریخی و کوچه و خیابان و منظرۀ شهر آیندۀ این دیار را هم به تماشا می‌نشیند.

او این آینده را در عکس‌ها می‌بیند، مثلاً جایی که از دانشجویان دانشکدۀ هنر اصفهان می‌نویسد: «برو به عمارت پُرنقش و نگار و به سقف نگاه کن و به یاد بیاور که تصویری از تو در تعداد زیادی از این عکس‌های دانشجویان احتمالاً دانشکدۀ معماری حالیه که در غیبت شازده در عمارت توحیدخانه مستقر هستند خواهد بود. آن‌ها تو را به یاد نمی‌آورند، تو هم آن‌ها را فراموش خواهی کرد اما در این عکس‌های دیجیتال باقی خواهی ماند.»

بعد در جایی دیگر دوباره از عکاسی مردم اصفهان و مسافرانش و از عکس‌هایی که عمرشان بیش‌تر از آدم‌هاست برایمان تعریف می‌کند؛ همان عکس‌هایی که وقتی عبداللّهی به آن‌ها خیره می‌شود، احساساتش را درباره‌شان این‌گونه نشان می‌دهد: «آدم‌هایی دیدم که دیگر زنده نیستند. و غم ملایم خودخواسته‌ای در من مِهِ‌ متراکم می‌شود.»

مرجع:

عبداللّهی، اصغر (۱۴۰۰)، «در کلمات هم می‌شود سفر کرد»، تهران: چشمه.

انتهای پیام